XX Światowy Dzień Chorego - zaproszenie

Program diecezjalnych obchodów Dnia Chorego

 Godz. 11.00
Msza św. pod przewodnictwem księdza biskupa Andrzeja Siemieniewskiego w Archikatedrze Wrocławskiej

Godz. 12.15
Część integracyjna w auli Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu

• Poczęstunek
• Występy artystyczne w wykonaniu uczniów Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 9 we Wrocławiu, Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Caritas Archidiecezji Wrocławskiej w Dobroszycach oraz ze Stowarzyszenia im. św. Celestyna w Mikoszowie.

Serdecznie zapraszamy!

Caritas Archidiecezji Wrocławskiej zaproszenie kieruje do osób prywatnych, rodzin oraz instytucji zajmujących się osobami starszymi, chorymi oraz niepełnosprawnymi, z terenu Dolnego Śląska.

Działania Caritas Archidiecezji Wrocławskiej na rzecz chorych i niepełnosprawnych:

• Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy w Małkowicach
• Hospicjum Domowe
• Stacje opieki - opieka pielęgniarska w domu chorego
• Domy opieki - w Dobroszycach, Malczycach i Henrykowie
• Warsztaty terapii zajęciowej - w Dobroszycach, Małkowicach i Henrykowie
• Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Dobroszycach
• Rehabilitacja - w Małkowicach i Henrykowie
• Wpożyczalnia sprzętu rehabilitacyjnego

Światowy Dzień Chorego ustanowił Jan Paweł II. W liście do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kard. Fiorenzo Angeliniego z 13 maja 1992 r. Papież wyznaczył na obchody tego dnia 11 lutego, gdy Kościół Powszechny wspomina pierwsze objawienie Maryi w Lourdes. Ogólnoświatowe obchody tego Dnia odbywają się co roku w którymś z sanktuariow maryjnych na świecie.
Ustanowienie przez Ojca Świętego Jana Pawła II Światowego Dnia Chorego zostało skierowane do całego Kościoła powszechnego jako wezwanie, aby poświęcić jeden dzień w roku modlitwie, refleksji i dostrzeżeniu miejsca tych, którzy cierpią na duszy i na ciele. Jan Paweł II ustanawiając Światowy Dzień Chorego zaznaczył, że: "Ma on na celu uwrażliwienie Ludu Bożego i - w konsekwencji - wielu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym; pomagania chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych, popieranie coraz cenniejszego zaangażowania wolontariatu..."

Z Orędzia Ojca Świętego na XX Światowy Dzień Chorego
(11 lutego 2012 r.)

«Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła» (Łk 17, 19)
Z okazji Światowego Dnia Chorego, który będziemy obchodzili 11 lutego 2012 r., we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, pragnę ponowić moją duchową bliskość ze wszystkimi chorymi, którzy przebywają w szpitalach i innych domach opieki zdrowotnej, bądź są pielęgnowani w domach rodzinnych, i zapewnić wszystkich o trosce i miłości całego Kościoła. Przyjmując wielkodusznie i z miłością każde ludzkie życie, przede wszystkim słabe i chore, chrześcijanin wyraża ważny aspekt swojego ewangelicznego świadectwa, biorąc przykład z Chrystusa, który pochylał się nad materialnymi i duchowymi chorobami człowieka, aby je leczyć.
Chciałbym położyć nacisk na «sakramenty uzdrowienia», tzn. sakrament pokuty i pojednania, a także sakrament namaszczenia chorych, które osiągają  swoją naturalną pełnię w Komunii eucharystycznej.
Z lektury Ewangelii wynika wyraźnie, że Jezus zawsze okazywał chorym szczególne względy. Nie tylko wysyłał swoich uczniów, by leczyli ich rany (por. Mt 10, 8; Łk 9, 2; 10, 9), ale także ustanowił dla nich specjalny sakrament: namaszczenie chorych.
Pragnę zachęcić chorych i cierpiących, aby znajdowali zawsze bezpieczną kotwicę w wierze, która karmi się słuchaniem Słowa Bożego, osobistą modlitwą i sakramentami, podczas gdy pasterzy zapraszam, aby byli zawsze gotowi do ich udzielania chorym. Niech kapłani na wzór Dobrego Pasterza jako przewodnicy powierzonej im owczarni, będą pełni radości, opiekuńczy wobec osób najsłabszych, ubogich, grzeszników i ukazują nieskończone miłosierdzie Boga napawającymi otuchą słowami nadziei (por. św. Augustyn, Epistola 95, 1: PL 33, 351-352).
Tym, którzy pracują w służbie zdrowia, jak również rodzinom, które widzą w swoich bliskich cierpiące oblicze Pana Jezusa, jeszcze raz dziękuję w imieniu własnym i całego Kościoła, że poprzez fachowe umiejętności i milczącą obecność, niejednokrotnie nawet bez wymawiania imienia Chrystusa, w konkretny sposób świadczą o Chrystusie.

Cały tekst orędzia. Otwórz...